Mensen met een longziekte krijgen bij de balie van de apotheek vaak niet wat de arts voorschreef. Longpatiënten melden dan veel klachten, blijkt uit onderzoek. Zorgverzekeraars en apothekers hebben invloed welk medicijn mensen met een longziekte meekrijgen. Dat moet stoppen, vindt het Longfonds. “Wisselen zonder medische reden leidt tot problemen die onacceptabel zijn.” Voor het eerst onderzocht het NIVEL in opdracht van het Longfonds wat de gevolgen zijn van het wisselen van medicijnen bij mensen met een longziekte, zoals astma of COPD. “Het inhaleren van longmedicijnen luistert nauw: met bijvoorbeeld een andere inhalator is een fout snel gemaakt en dan krijg je je medicijn niet goed binnen”, zegt Hendrien Witte van de Longfonds patiëntenvereniging. “Wisselen moet je zo min mogelijk doen, om te voorkomen dat mensen slechter af zijn. Mensen moeten er op kunnen vertrouwen dat zij het voorgeschreven medicijn met bijhorende inhalator meekrijgen.” Financiële prikkels, zoals preferentiebeleid of inkoopbeleid van zorgverzekeraars, moeten volgens het Longfonds niet langer van invloed zijn op het medicijn dat iemand mee krijgt.
Klachten
Uit het onderzoek blijkt echter dat één op de vijf (21 procent) mensen met een longziekte van medicijn wisselt op initiatief van de apotheek en krijgt dus iets anders dan de arts voorschreef. Mensen worden daar slecht over geïnformeerd: uit het onderzoek blijkt dat twee derde van de patiënten die wisselden van longmedicatie op initiatief van de apotheek, daarover geen informatie kreeg.
Bijna de helft van de mensen ervaart klachten als de apotheker iets anders mee geeft dan de arts voorschreef. 17 procent ervaart zelfs ernstige klachten. Zoals bijwerkingen, praktische problemen met inhaleren en minder controle over de longziekte. Longpatiënten die wisselen, rapporteren minder vaak een goede gezondheid dan mensen die niet wisselen.
Financiële reden
“Wisselen doe je in overleg met de arts en op medische gronden. Elke andere afweging is ontoelaatbaar”, vindt Witte. “We denken dat er wordt gewisseld omdat het voor de zorgverzekeraar en de apotheek financieel aantrekkelijk is, niet omdat het nodig is voor de patiënt. Dat leidt tot onnodige problemen die onacceptabel zijn voor mensen met een longziekte: zij moeten erop kunnen vertrouwen dat zij de voorgeschreven medicijnen krijgen die bij hen passen.”
Een arts kan zo nodig, als hij wil benadrukken dat alleen het voorgeschreven medicijn geleverd wordt, ‘medische noodzaak’ op het recept zetten; wisselen mag dan niet.
Bron: Longfonds